LED  مخفف کلمات Light Emitting Diode به معنی دیود منتشر کننده نور است. دیودهای نوری برای اولین بار در سال ١٩۶٠ با بهره نوری۰.۰۱ لومن بر وات به عنوان نمایشگر نور مورد استفاده قرار گرفته اند. در سال ١٩٨٠، با افزایش بهره نوری آنها به ٢٠ لومن بر وات کاربرد دیودهای نوری قرمز افزایش یافت. بالا بودن هزینه ساخت، این نوع دیودها را محدود به کاربردهای ویژه ای از قبیل نمایشگرهای الکترونیکی، خاموش/ روشن (on/off) در منازل، دفاتر و تابلوهای تبلیغاتی نموده بود.

در اوایل دهه نود میلادی کارایی ال ای دی به میزان قابل توجهی افزایش یافت و به صورت گروهی ماژولار به بازار عرضه شدند. در سال ۱۹۹۷ ال ای دی هایی که نور سفید را به روش الکترو لومینانس تولید می کردند به بازار معرفی گردیدند.

در حال حاضر کلیه رنگ های قابل رویت موجود در طبیعت (بیش از ۱۶ میلیون رنگ)، به صورت مستقیم یا غیرمستقیم، بدون نیاز به هیچ گونه لنز یا فیلتر رنگی که در پروژکتورهای معمولی جهت تغییر رنگ به کار می رود ، به تنهائی به وسیله ال ای دی قابل تولید هستند.۱